Schatplichtig / Tributo

Ze slaapt en dat is stil. Dan sneeuwt het in de kamers
Van het huis waarin ik slaap met mijn vriendin.
Ze ligt er naakt en wit, een ademende steen,
Een groot en lastig beeld waaraan ik mij moet stoten,
Een scherp gewicht dat ik moet dragen alle dagen,
Alle nachten dat haar slaap me uit de slaap houdt.

Ik ben met haar alleen. Alleen met haar kom ik
De jaren afgewandeld want haar naam wijst me de weg
En in haar blik zie ik mijn blinde tijd weerspiegeld.
Ze ligt er naakt en wit, een ademende steen
Waaraan ik heel mijn bot bestaan geslepen heb
En slijp, ook als ik slaap en roepend van haar droom.

Geboortebewijs (1988), Leonard Nolens

*     *     *

Ella duerme en calma. Está nevando en las recámaras
de la casa en la que duermo con mi novia.
Ella yace allí desnuda y blanca, una piedra que respira,
un amplio y arduo retrato en el que debo moverme,
un peso afilado que debo llevar cada día,
cada noche en que su sueño me mantiene despierto.

Estoy solo con ella. Sólo con ella vengo
de los años caminados pues su nombre me muestra el camino
y en su mirada veo mi ciego tiempo reflejado.
Ella yace allí desnuda y blanca, cual piedra que respira
sobre la que he mellado mi roma existencia
y mello, aún cuando duermo llamando su sueño. 

Partida de nacimiento (1988), Leonard Nolens